دسترسی آزاد به اطلاعات در آسیا و اقیانوسیه

کشورهای مختلف در آسیا و اقیانوسیه به طرق مختلف در راستای دستیابی به جریان آزاد اطلاعات پیشرفت چشمگیری داشته‌اند و در آستانه‌ی بهره‌مندی کامل از این قانون هستند. کشورهایی مثل استرالیا و نیوزلند در سال 1982 و پیش از شروع موج تصویب قانون دسترسی آزاد به اطلاعات در سراسر جهان، این قانون را در سطح ملی به تصویب رساندند و بعدها صرفا اقدام به اصلاح این لایحه برای بروز رسانی قوانین آزادی دسترسی به اطلاعات کردند.

با نگاهی به جنوب آسیا خواهیم دید که هند در سال 2005 در راستای نشان دادن اهمیت نقش گروه‌های مردمی در قانونگذاری با پذیرش تاثیر دسترسی آزاد به اطلاعات در زندگی مردم اقدام به تصویب این قانون کرد. اما اجرایی شدن آن در هندوستان بدون مشکل و مانع نبوده است و تجربه آنان حاکی از چالش‌هایی جدی در این مورد است. مسائلی مانند مقاومت نهادهای بروکراتیک، فقدان ظرفیت‌های لازم در نهادهای دولتی، عدم وجود آگاهی عمومی در خصوص درک عواقب شفافیت اطلاعات و عدم انطباق با قوانین موجود از موانع اجرایی سازی این قانون بوده‌اند.
قوانین مربوط به دسترسی آزاد به اطلاعات به تازگی در مغولستان(2011)، بنگلادش(2009) و اندونزی(2010) به تصویب رسیده و در تعداد دیگری از کشورهای منطقه در مرحله تهیه پیش‌نویس قرار دارد.
برگردان از وبسایت یونسکو