ده مسئولیت دانشگاه در زمانه کرونا

کریستف استاکلبرگر ، موسس شبکه جهانی اخلاق، ده مسئولیت برای دانشگاه در زمانه کرونا برمیشمارد:


1.    اخلاقیات در نظم اضطرار
نظم اضطراری، که برای اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم در بسیاری از کشورها مورد استفاده قرار گرفته است ، ضروری بوده و حالا کشورها با همان منطق به جنگ ویروس میروند.
مرزها بسته است ، مردم باید در خانه خود در "انزوا" بمانند و اگر خیلی زود کمک مالی دولت ها ارائه نشود ، ممکن است بسیاری از شرکت ها و برخی دانشگاه ها از بین بروند. ارزشهایی مانند همبستگی بسیار چشمگیر عمل می شود. باید دانشگاه حامی این ایده باشد که اضطراری به معنای نادیده گرفتن اخلاق و منفعل بودن نیست. برعکس، دانشگاهها بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز هستند.
2.    رهبران با صداقت دانشگاهی
به دانشگاه ها و دانشگاهیان به عنوان صداهای معتبر و مستقل نگاه می‌شود. این صداقت دانشگاهی در مواقع اضطراری از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. ویروس شناسان با تجزیه و تحلیل های خود ستاره های جدیدی هستند. محققان شبانه روزی روی واکسن و راه حل های دیگر کار می کنند. اما این کافی نیست و محققان علوم اجتماعی و سایر رشته ها باید فعالانه برای حمایت از صداقت دانشگاهی وارد میدان شوند.
در موقعیت های خارق العاده نیاز به راه حل های قابل انعطاف از نظر تکالیف ، تاریخ پذیرش ، برنامه های دانشگاهی ، امتحانات و انتشارات وجود دارد اما این نباید جدیت کار دانشگاهی را مختل کند.
3.    رفتار برابر در آموزش آنلاین
آموزش آنلاین یک راه حل هوشمندانه و مورد نیاز است. بسیاری از دانشگاه ها راه حل های خلاقانه ای با کمترین زمان تدوین کرده اند ، اما شکایات مربوط به نابرابری آموزشی ، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ، در حال افزایش است. برابری کامل ممکن است امکان پذیر نباشد زیرا شرایط فن آوری بسیار متفاوت است ، اما باید تمام تلاشهای لازم برای ترویج برخورداری برابر انجام شود.
4.    حقیقت در شرایط اینفودمیک
ما دانشگاهیان، امدادگران مهمی هستیم و باید در برابر فشار عقیدتی مقاومت کنیم. پس از بحران و گاهی در بحبوحه آن، سیاستمداران وسوسه می شوند که حقایق را دوباره تفسیر کنند و تاریخ را طوری بنویسند که ثابت کنند در زمان مناسب تصمیمات صحیحی گرفته اند و بهترین نتیجه را برای کشورشان گرفته اند.
5.    مقاومت در برابر تئوری توطئه
اغلب عدم قطعیت ، کمبود اطلاعات و یا علاقه سیاسی به انواع تئوری توطئه منجر می شود.
تئوری های توطئه در طی این همه گیری به طور فزاینده ای در رسانه های اجتماعی در حال گردش است. برخی ویروس را یک سلاح بیولوژیکی یکی از ابرقدرت ها می دانند که ظاهرا به دنبال از بین بردن ابرقدرت های دیگر است (وکلا در ایالات متحده اقدام به پیگرد قانونی اقدام طبقاتی علیه چین کرده اند که به دنبال 20 هزار میلیارد دلار غرامت در قبال خسارات وارده در ایالات متحده است). دیگران تکنولوژی 5G را مقصر می دانند. برخی دیگر برخی از جمعیت ها یا گروه های قومی را نسبت به کرونا ویروس می دانند.
رفتار اخلاقی دانشگاهی به معنای مقاومت در برابر نظریه های توطئه از طریق تحقیقات علمی مستقل و دقیق است. تئوری های توطئه می تواند منجر به آزار و اذیت گروه های سیاسی ، قومی و مذهبی شود.
6.    شخصیت سازی و اعتماد به نفس
انجام تکالیف، انزوا و ارتباطات آنلاین صرف تجربیات بسیار دشواری است و احتمالاً طی ماه های آینده سخت تر می شوند. قدرت اجتماعی ، عاطفی و ذهنی به اندازه ظرفیت فکری لازم است. بنابراین شخصیت سازی و اعتماد به نفس در حال تبدیل شدن به بخش مهمی از آموزش دانشگاهی است. باید خود را به آن متعهد بدانیم.
7.    اخلاق بدهی
تلاطم شدید اقتصادی به چالش‌های مالی بسیار جدی دانشجویان و مؤسسات آموزش عالی منجر خواهد شد. اخلاق مالی پس از کرونا نیاز به بررسی انتقادی دیون دانشگاهی، فردی و نهادی خواهد داشت. تصمیم گیرندگان سیاسی و اقتصادی برای کاهش بار این اثرات اقتصادی باید راه حلهای نوآورانه ارائه کنند.
8.    جهانی سازی متوازن
تحرک دانشجویی کاهش یافته و حمایت از ملی گرایی در نتیجه این بیماری همه گیر شدت گرفته است.
جهانی سازیِ پیش از کووید 19 آسیب پذیر شده است.
محدودیت های سفر و تجارت نشان می دهد که ما نمی توانیم تنها به یک اقتصاد جهانی وابسته باشیم. ما به زنجیره های تأمین محلی و منطقه ای نیز نیاز داریم. از طرف دیگر ، دنیای سایبر و اتصال به اینترنت روش‌هایی برای تطبیق سریع با شرایط جدید ارائه می کنند.
از این بیماری همه‌گیر، چگونگی دستیابی به تعادل سالم بین اقتصاد جهانی و بومی را بیاموزیم. کار دانشگاهی باید در سطح جهانی باشد ، اما به روشی پایدار. تجربه این پاندمی نه تنها نقش اصلی نهادهای چند جانبه مانند سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، بلکه نقش مؤسسات و شبکه های دانشگاهی چند جانبه را نیز تأیید می کند.
9.    مذاهب مهم هستند
ارزشها و اخلاق بسیاری از مردم از ایمان آنها ناشی می شود. بخش مذهبی باید در دنیای دانشگاهی - با عینیت علمی و باز بودن – آشتی کند.
10.    همبستگی و شتاب در پرداختن به ارزشهای توسعه پایدار
این بیماری همه گیر نشان داد که بشر قادر است با وجود منافع ملی در کنار دیگری هم بایستد و با سرعت و اراده عمل کند. این اتفاق معمولاً هنگام مواجهه با تهدیدات جهانی دیگر نمی‌افتد.
تغییرات آب و هوایی فرایندی است که در آینده نه چندان دور هزینه های بیشتری را به همراه خواهد داشت اما با سرعت کمتری اتفاق می افتد و بنابراین اراده سیاسی برای اقدام به موقع گاهی فراموش می‌شود. میلیون ها کودک هر سال در گرسنگی و به دلیل کمبود آب پاکیزه جان خود را از دست می دهند - چرا برای کمک به قربانیان کرونا و حفظ اقتصاد تریلیونها دلار خرج می‌کنیم اما اقدامات اقلیمی و اهداف توسعه پایدار (SDG) را با این عزم و سرعت پیش نمی‌بریم؟


منبع: https://www.universityworldnews.com/post.php?story=20200410080845845